ΣΤΟ ΡΥΘΜΟ ΤΟΥ ROUS
«Από μικρός ήξερα ότι ήθελα να παίζω σε μια μπάντα.» Όπως και η μουσική του, έτσι και ο ίδιος ο Rοus δεν κάνει
βαρύγδουπες, επιτηδευμένες δηλώσεις. Και όπως και το jumpingfish.gr, το τραγούδι του και παρθενικό Τραγούδι
του Μήνα «Εξαιρέσεις» είναι φρέσκο, αισιόδοξο, άμεσο και φυσικά πολλά υποσχόμενο.
Με επιρροές από το πάνθεον της rock – δηλαδή από Bob Dylan και Beatles μέχρι Radiohead – και μεγάλη αγάπη για τη folk (ιδιαίτερα για τον
αδικοχαμένο Elliott Smith, τον Tim Buckley και τον Woody Guthrie) και την indie folk (Iron & Wine), ο Rous (κατά κόσμον Γιώργος Γεωργιάδης)
φιλτράρει τα ακούσματά του για να δημιουργήσει ένα προσωπικό είδος rock, ακατέργαστο και απέριττο. Στη μουσική και τους στίχους του
είναι απλός αλλά αυθόρμητος και αυθεντικός, προσέχοντας να αποφύγει «τις παγίδες του έντεχνου», όπως λέει, «να μην είμαι γλυκανάλατος
και κλαψιάρης.» Πίσω από το χαρούμενο ρυθμό του «Εξαιρέσεις», ο Rous τραγουδάει για τους πιο βασανιστικούς έρωτες, τους ανεκπλήρωτους,
και το πώς τους εγκαταλείπουμε γιατί καμιά φορά πιστεύουμε ότι δεν προλαβαίνουμε να τους ζήσουμε. Αυτή η γλυκόπικρη φιλοσοφία θυμίζει
την περίφημη ατάκα του John Lennon ότι η ζωή είναι αυτό που σου συμβαίνει όταν είσαι απασχολημένος με άλλα σχέδια.
Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα και ο ίδιος ο Rous είχε άλλα σχέδια, καθώς έφυγε από την Ελλάδα για να σπουδάσει τηλεοπτική παραγωγή
και κινηματογράφο στην Ιταλία. Το δεύτερο χρόνο παραμονής του εκεί, όμως, άρχισε να εμπνέεται και να γράφει μουσική συστηματικά, με
αποτέλεσμα να συγκεντρώσει τις ραχοκοκαλιές των περισσότερων κομματιών του όσο βρισκόταν στη γειτονική χώρα. Ο Rous γεννήθηκε εκεί
όχι μόνο μουσικά, αλλά και ουσιαστικά: όταν μια καθηγήτριά του διάβαζε τη λίστα με τα ονόματα των φοιτητών στην τάξη του και έφτασε στο
δικό του, μπέρδεψε το συντομευμένο πατρικό του όνομα (Ρουσσέτος) με το επώνυμό του και τον αποκάλεσε “Rous”. Τα πειράγματα των φίλων
του τον έπεισαν να το διατηρήσει ως ψευδώνυμο και με τη νέα του αυτή ταυτότητα ξεκίνησε να παίζει live σε μπαράκια της Ρώμης. Η επιλογή
της γλώσσας δεν αποτέλεσε δίλημμα, αφού ο Rous θεωρεί τον ελληνικό στίχο πιο λυρικό και αισθάνεται πιο άνετα γράφοντας στη γλώσσα με
την οποία σκέφτεται, επικοινωνεί και ζει καθημερινά, παρόλο που μεγάλωσε ακούγοντας ξένη μουσική. ΓιΆ αυτό το λόγο παραδέχεται ότι ο
αγγλικός στίχος υπερέχει στα hooks και πως «στα ελληνικά είναι δίκοπο μαχαίρι το να γράψεις pop ή rock.»
Ο Rous άρχισε να δίνει το παρών στα social networks μόλις επέστρεψε από την Ιταλία και συνειδητοποίησε αμέσως το πόσο πολύτιμο
εργαλείο ήταν το Internet για τους νέους μουσικούς. Για εκείνον ήταν μια «αποστολή αναγνώρισης», μια εξερεύνηση ενός ταχύτατα
εξελισσόμενου χώρου ευκαιριών και δικτύωσης που προσπερνούσε το λαβύρινθο των δισκογραφικών και μοίραζε τη μουσική κατευθείαν
στους αποδέκτες της, δηλαδή το κοινό. Ανακάλυψε και την παλλόμενη εγχώρια indie σκηνή, από την οποία ξεχώρισε τους Vodka Juniors,
τον Larry Gus, τους Wild Honey και τους Mary & The Boy.
H σχέση του Rous με τη μουσική θυμίζει καλοκαιρινό ρομάντζο που εξελίχθηκε σε μεγάλο έρωτα: ξεκίνησε μαθήματα αρμονίου στο ωδείο
της γειτονιάς του, τα εγκατέλειψε σύντομα γιατί η προσοχή του διασπάστηκε από πιο τυπικά αγορίστικα ενδιαφέροντα όπως το ποδόσφαιρο
και μετά την «παράκαμψη» του σχολείου σχημάτισε το πρώτο του συγκρότημα, τους Λάθος Πόρτα. Αυτό ήταν και το πρώτο του αληθινό
μουσικό σχολείο, με καθημερινές πρόβες, live, αλλά και την απότομη προσγείωση της συνειδητοποίησης ότι η ενθουσιώδης αλλά άπειρη
μπάντα του δεν ήταν έτοιμη για δισκογραφία. Η τωρινή του μπάντα αποτελείται από 8 άτομα, είναι στακάτη και δίνει έμφαση στην ανάδειξη
των ψυχεδελικών τυμπάνων των 60s που τόσο αρέσουν στο Rous. Ο ίδιος, εκτός από τα φωνητικά, παίζει κιθάρα και συγκεκριμένα μια Martin
(«το ορόσημο του Dylan»). Η κιθάρα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στο επερχόμενο πρώτο άλμπουμ του, που θα κυκλοφορήσει τους επόμενους
μήνες και στο οποίο περιέχεται και το «Εξαιρέσεις». Ο ήχος του δίσκου περιγράφεται από το Rous ως κατεξοχήν ακουστικός, με κάποιες
«ηλεκτρονικές» προσθήκες, αλλά με βάση την ακουστική και όχι την ηλεκτρική κιθάρα. «Είναι πολύ σημαντικό για μένα να ακούγονται τα
τραγούδια όπως είναι στην αρχική τους μορφή, ωμά και απείραχτα» λέει. Οι rock συνθέσεις του συνδυάζονται με το χαρακτήρα του μέσα
από ένα στιχουργικό θράσος και αυθορμητισμό που δεν είναι επίπλαστος. Ο Rous δεν θεωρεί τον εαυτό του αυθεντία. «Προσπαθώ να είμαι
απλός και ξεκάθαρος στα λόγια μου. Πολλοί πιστεύουν ότι για να σχολιάσουν ό,τι συμβαίνει γύρω τους πρέπει να είναι πλάγιοι και έμμεσοι
και ξεχνούν ότι για να το κάνεις αυτό πρέπει να είσαι πολύ καλός. Δεν μπορεί να είναι όλοι καλοί.» Τα τραγούδια του αντικατοπτρίζουν τους
προβληματισμούς του για τη σύγχρονη κοινωνία, την προσωπική διαδρομή του ανθρώπου μέσα στο σύμπαν, αλλά είναι και εναλλακτικές
ερωτικές ιστορίες που καταδεικνύουν τον εγωισμό ως τον καταλύτη που οδηγεί στο χωρισμό. Ο Rous μιλάει μόνο για αυτά που ξέρει --
καλό θα ήταν να τον ακούσουμε.
Aν θέλετε να ακούσετε περισσότερη μουσική του Rous μπορείτε να μπείτε στο προφίλ του και να απολαύσετε τα υπόλοιπα τραγούδια που
έχει ανεβάσει. Παράλληλα, αν έχετε και εσείς προφίλ, μπορείτε να γίνετε και FANS του για να ενημερώνεστε για τα νέα και τις συναυλίες του.
http://www.jumpingfish.gr/jumpingfish/102009
«Από μικρός ήξερα ότι ήθελα να παίζω σε μια μπάντα.» Όπως και η μουσική του, έτσι και ο ίδιος ο Rοus δεν κάνει
βαρύγδουπες, επιτηδευμένες δηλώσεις. Και όπως και το jumpingfish.gr, το τραγούδι του και παρθενικό Τραγούδι
του Μήνα «Εξαιρέσεις» είναι φρέσκο, αισιόδοξο, άμεσο και φυσικά πολλά υποσχόμενο.
Με επιρροές από το πάνθεον της rock – δηλαδή από Bob Dylan και Beatles μέχρι Radiohead – και μεγάλη αγάπη για τη folk (ιδιαίτερα για τον
αδικοχαμένο Elliott Smith, τον Tim Buckley και τον Woody Guthrie) και την indie folk (Iron & Wine), ο Rous (κατά κόσμον Γιώργος Γεωργιάδης)
φιλτράρει τα ακούσματά του για να δημιουργήσει ένα προσωπικό είδος rock, ακατέργαστο και απέριττο. Στη μουσική και τους στίχους του
είναι απλός αλλά αυθόρμητος και αυθεντικός, προσέχοντας να αποφύγει «τις παγίδες του έντεχνου», όπως λέει, «να μην είμαι γλυκανάλατος
και κλαψιάρης.» Πίσω από το χαρούμενο ρυθμό του «Εξαιρέσεις», ο Rous τραγουδάει για τους πιο βασανιστικούς έρωτες, τους ανεκπλήρωτους,
και το πώς τους εγκαταλείπουμε γιατί καμιά φορά πιστεύουμε ότι δεν προλαβαίνουμε να τους ζήσουμε. Αυτή η γλυκόπικρη φιλοσοφία θυμίζει
την περίφημη ατάκα του John Lennon ότι η ζωή είναι αυτό που σου συμβαίνει όταν είσαι απασχολημένος με άλλα σχέδια.
Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα και ο ίδιος ο Rous είχε άλλα σχέδια, καθώς έφυγε από την Ελλάδα για να σπουδάσει τηλεοπτική παραγωγή
και κινηματογράφο στην Ιταλία. Το δεύτερο χρόνο παραμονής του εκεί, όμως, άρχισε να εμπνέεται και να γράφει μουσική συστηματικά, με
αποτέλεσμα να συγκεντρώσει τις ραχοκοκαλιές των περισσότερων κομματιών του όσο βρισκόταν στη γειτονική χώρα. Ο Rous γεννήθηκε εκεί
όχι μόνο μουσικά, αλλά και ουσιαστικά: όταν μια καθηγήτριά του διάβαζε τη λίστα με τα ονόματα των φοιτητών στην τάξη του και έφτασε στο
δικό του, μπέρδεψε το συντομευμένο πατρικό του όνομα (Ρουσσέτος) με το επώνυμό του και τον αποκάλεσε “Rous”. Τα πειράγματα των φίλων
του τον έπεισαν να το διατηρήσει ως ψευδώνυμο και με τη νέα του αυτή ταυτότητα ξεκίνησε να παίζει live σε μπαράκια της Ρώμης. Η επιλογή
της γλώσσας δεν αποτέλεσε δίλημμα, αφού ο Rous θεωρεί τον ελληνικό στίχο πιο λυρικό και αισθάνεται πιο άνετα γράφοντας στη γλώσσα με
την οποία σκέφτεται, επικοινωνεί και ζει καθημερινά, παρόλο που μεγάλωσε ακούγοντας ξένη μουσική. ΓιΆ αυτό το λόγο παραδέχεται ότι ο
αγγλικός στίχος υπερέχει στα hooks και πως «στα ελληνικά είναι δίκοπο μαχαίρι το να γράψεις pop ή rock.»
Ο Rous άρχισε να δίνει το παρών στα social networks μόλις επέστρεψε από την Ιταλία και συνειδητοποίησε αμέσως το πόσο πολύτιμο
εργαλείο ήταν το Internet για τους νέους μουσικούς. Για εκείνον ήταν μια «αποστολή αναγνώρισης», μια εξερεύνηση ενός ταχύτατα
εξελισσόμενου χώρου ευκαιριών και δικτύωσης που προσπερνούσε το λαβύρινθο των δισκογραφικών και μοίραζε τη μουσική κατευθείαν
στους αποδέκτες της, δηλαδή το κοινό. Ανακάλυψε και την παλλόμενη εγχώρια indie σκηνή, από την οποία ξεχώρισε τους Vodka Juniors,
τον Larry Gus, τους Wild Honey και τους Mary & The Boy.
H σχέση του Rous με τη μουσική θυμίζει καλοκαιρινό ρομάντζο που εξελίχθηκε σε μεγάλο έρωτα: ξεκίνησε μαθήματα αρμονίου στο ωδείο
της γειτονιάς του, τα εγκατέλειψε σύντομα γιατί η προσοχή του διασπάστηκε από πιο τυπικά αγορίστικα ενδιαφέροντα όπως το ποδόσφαιρο
και μετά την «παράκαμψη» του σχολείου σχημάτισε το πρώτο του συγκρότημα, τους Λάθος Πόρτα. Αυτό ήταν και το πρώτο του αληθινό
μουσικό σχολείο, με καθημερινές πρόβες, live, αλλά και την απότομη προσγείωση της συνειδητοποίησης ότι η ενθουσιώδης αλλά άπειρη
μπάντα του δεν ήταν έτοιμη για δισκογραφία. Η τωρινή του μπάντα αποτελείται από 8 άτομα, είναι στακάτη και δίνει έμφαση στην ανάδειξη
των ψυχεδελικών τυμπάνων των 60s που τόσο αρέσουν στο Rous. Ο ίδιος, εκτός από τα φωνητικά, παίζει κιθάρα και συγκεκριμένα μια Martin
(«το ορόσημο του Dylan»). Η κιθάρα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στο επερχόμενο πρώτο άλμπουμ του, που θα κυκλοφορήσει τους επόμενους
μήνες και στο οποίο περιέχεται και το «Εξαιρέσεις». Ο ήχος του δίσκου περιγράφεται από το Rous ως κατεξοχήν ακουστικός, με κάποιες
«ηλεκτρονικές» προσθήκες, αλλά με βάση την ακουστική και όχι την ηλεκτρική κιθάρα. «Είναι πολύ σημαντικό για μένα να ακούγονται τα
τραγούδια όπως είναι στην αρχική τους μορφή, ωμά και απείραχτα» λέει. Οι rock συνθέσεις του συνδυάζονται με το χαρακτήρα του μέσα
από ένα στιχουργικό θράσος και αυθορμητισμό που δεν είναι επίπλαστος. Ο Rous δεν θεωρεί τον εαυτό του αυθεντία. «Προσπαθώ να είμαι
απλός και ξεκάθαρος στα λόγια μου. Πολλοί πιστεύουν ότι για να σχολιάσουν ό,τι συμβαίνει γύρω τους πρέπει να είναι πλάγιοι και έμμεσοι
και ξεχνούν ότι για να το κάνεις αυτό πρέπει να είσαι πολύ καλός. Δεν μπορεί να είναι όλοι καλοί.» Τα τραγούδια του αντικατοπτρίζουν τους
προβληματισμούς του για τη σύγχρονη κοινωνία, την προσωπική διαδρομή του ανθρώπου μέσα στο σύμπαν, αλλά είναι και εναλλακτικές
ερωτικές ιστορίες που καταδεικνύουν τον εγωισμό ως τον καταλύτη που οδηγεί στο χωρισμό. Ο Rous μιλάει μόνο για αυτά που ξέρει --
καλό θα ήταν να τον ακούσουμε.
Aν θέλετε να ακούσετε περισσότερη μουσική του Rous μπορείτε να μπείτε στο προφίλ του και να απολαύσετε τα υπόλοιπα τραγούδια που
έχει ανεβάσει. Παράλληλα, αν έχετε και εσείς προφίλ, μπορείτε να γίνετε και FANS του για να ενημερώνεστε για τα νέα και τις συναυλίες του.
http://www.jumpingfish.gr/jumpingfish/102009